طرح جنگلداری چندمنظوره: رویکردی نوین به منظور جنگلکاری، حفاظت و توسعه توریسم در ناحیه رویشی ایرانی – تورانی
کد مقاله : 1095-GREENSPACE
نویسندگان
محمود بیات *1، سحر حیدری2، اکرم بیات3
11. استادیار پژوهش، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
22. دکتری محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
33. کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
چکیده مقاله
پروژه‌های جنگل‌کاری و ایجاد پارک‌های جنگلی در مناطق خشک نیازمند انجام مطالعات دقیق منابع پایه شامل بررسی‌های اقلیمی، وضعیت منابع آب، بررسی شرایط خاک و زمین و تطبیق شرایط منطقه با نیازهای گونه‌های گیاهی و نیاز آبی آنها، تعیین حداقل و حداکثر دمای قابل تحمل برای گونه‌های گیاهی، بررسی آفات و بیماری‌ها و غیره است. بنابراین، هدف از این پژوهش ارزیابی جامعی از شرایط اکولوژیکی و اقتصادی و اجتماعی این منطقه و درنهایت اجرای طرح جنگل‌داری چندمنظوره با هدف حفاظتی، توسعه گردشگر است. ارزیابی توان محیط‌زیستی تفرج به روش روی‌هم‌گذاری نقشه‌های اکولوژیکی انجام شد. بدین منظور، نخست نقشه‌سازی عوامل اکولوژیکی شامل شیب، جهت، ارتفاع، تراکم پوشش گیاهی، بارش و دما و نیز بافت خاک انجام شد. سپس نقشه‌ها طبقه‌بندی و برحسب میزان مطلوبیت برای تفرج گسترده کدگذاری شده و روی‌هم‌گذاری شدند و درنهایت طبقات دارای توان درجه 1 و 2 و نامطلوب از تلفیق این لایه‌ها ایجاد و مناطق دارای توان معرفی شدند.درنهایت با بررسی نتایج ارزیابی توان اکولوژیک گردشگری و نتایج آنالیز خاک و نیز نتایج داده‌های اقتصادی و اجتماعی منطقه مورد بررسی، طرح جنگل‌داری چندمنظوره برای منطقه تهیه و مقرر شد که بخش اعظم منطقه شکرآباد به‌دلیل وجود توان بالقوه تفرج گسترده به این امر اختصاص یابد و سایر قسمت‌های مناطق فخرآباد و دولت‌آباد که در آنها وضعیت خاک تا حدی بهتر می‌باشد، به کاشت گونه‌های گیاهی سازگار با شرایط منطقه اختصاص یافته و سایر قسمت‌ها نیز به حفاظت و احیا خاک و پس از بهبود نسبی وضعیت خاک در مرحله بعد به فعالیت‌های مناسب دیگر اختصاص یابد.
کلیدواژه ها
فاکتورهای اکولوژیک، طرح‌های جنگل‌داری چندمنظوره، شکرآباد، فخرآباد، دولت‌آباد.
وضعیت: پذیرفته شده