استفاده از گونه دارویی پنج انگشت Vitex agnus–castus L در معماری منظر مناطق خشک
کد مقاله : 1096-GREENSPACE (R1)
نویسندگان
الهام خوش سیما *1، یونس عصری2، سید مهدی ادنانی3
1دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
2عضو هیأت علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
3بخش تحقیقات جنگلها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان قم، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، قم
چکیده مقاله
استفاده از گیاهان دارویی و معطر در طراحی شهری به دلیل مزایای کاربردی و زیبایی شناختی آن ها رواج روزافزونی یافته است. برخی از انواع گیاهان برای قرار گرفتن در مناظر پایدار شهری ایده آل هستند زیرا می توانند با شرایط مختلف خاک سازگار شوند و به آب کمتری نیاز دارند. یکی از نمونه های برجسته این هم افزایی گیاه شناسی Vitex agnus-castus L (درخت عفیف) است که به عنوان یک گیاه دارویی از خانواده Lamiaceae مشهور است و بومی منطقه مدیترانه می باشد. در استان قم، مطالعات میدانی دقیق، رویشگاه‌های منتخب این گیاه را مشخص کرد، در حالی که یک روش نمونه‌گیری سیستماتیک تصادفی، ترکیب جوامع گونه‌ای آن را مشخص کرد. نتایج مطالعات فنولوژیکی نشان داد که گل های خوشه ای آبی ارغوانی از اواسط بهار تا اواخر تابستان تولید می شوند. بررسی پارامترهای اقلیمی مشخص نمود که این گیاه از انعطاف پذیری قابل توجهی برخوردار است. توانایی زنده ماندن در دماهای 23- تا 47 درجه سانتیگراد را دارد و میانگین بارندگی سالانه فقط 145 میلی متر را تحمل کند. با توجه به نتایج خاک سنجی، بافت خاک این مناطق، لوم سیلتی معرفی شد. درخت عفیف به دلیل توانایی در تحمل شرایط سخت و جذابیت زیبایی شناسی، انتخابی عالی برای مناظر شهری است. علاوه بر این، گرده افشان ها را جذب می کند و نیاز به مراقبت کمی دارد، که آن را به گزینه ای ایده آل برای افزایش جذابیت بصری منظر شهری در مناطق خشک و برجسته کردن رابطه هماهنگ بین طبیعت و طراحی تبدیل می کند.
کلیدواژه ها
پنج انگشت،Vitex agnus–castus L، قم، معماری منظر، مناطق خشک.
وضعیت: پذیرفته شده