| کاهش مصرف آب در فضای سبز شهری با استفاده از خشک منظرسازی |
| کد مقاله : 1107-GREENSPACE |
| نویسندگان |
|
مسعود عشقی زاده * مجتمع آموزش عالی گناباد |
| چکیده مقاله |
| کمبود منابع آبی یکی از مهمترین محدودیت‌های توسعه فضای سبز شهری است. یکی از روش‌های ایجاد و توسعه فضاهای سبز شهری رو آوردن به گیاهان مقاوم به خشکی است که نیاز آبی بسیار کمی دارند. این روش‌ها را اصطلاحاً خشک منظرسازی می‌نامند. خشک منظرسازی عبارت است از انتخاب گونه‌های گیاهی مقاوم به خشکی بدون نیاز به نگهداری‌هایی که سایر گیاهان زینتی دارند. هدف از این تحقیق معرفی روش خشک منظرسازی از طریق برخی از گونه‌های گیاهی مقاوم به خشکی و شوری برای شرایط خشک و بیابانی است. در این تحقیق بر اساس بررسی منابع و مطالعات اجرایی صورت گرفته در مورد پوشش گیاهی و طرح‌های بیولوژیکی اجرا شده بویژه در حوزه آبخیزداری، مرتعداری، بیابان‌زدایی و توسعه گیاهان دارویی در منطقه گناباد، مهمترین گیاهان مقاوم به خشکی و شوری که قابلیت کاشت در خشک منظرسازی را دارند، تعیین گردید. بر اساس نتایج حاصل، 31 نوع گیاه که شرایط لازم برای خشک منظرسازی را در منطقه مطالعه را داشتند، معرفی شد. از این بین، دو گیاه فستوکا و فرانکنیا می‌توانند جایگزین مناسبی برای گیاهان پوششی با نیاز آبی بالا باشند. برای گیاهان گلدار می‌توان به نازخرفه‌ای، گل اختر، تاج خروس، گل‌ناز، گل مغربی، برگ نقره‌ای، سنبله نقره‌ای و علف شورهای یکساله اشاره نمود. برای گونه‌های همیشه سبز می‌توان درختان کاج، ارس خزنده، ارمک، رزماری، خرزهره و تاغ اشاره نمود. |
| کلیدواژه ها |
| آب، بیابان، خشکی، شوری، گیاه |
| وضعیت: پذیرفته شده |
