مروری بر گونه های گیاهی سازگار با شرایط اقلیمی گرم و خشک
کد مقاله : 1116-GREENSPACE
نویسندگان
مجید البرزی *
دانشجو
چکیده مقاله
فضای سبز شهری دارای کارکردهای متعدد از جمله بهبود وضعیت سلامت انسان، زیباسازی محیط زیست، کاهش اثرات مخرب تغییرات اقلیمی، جلوگیری از فرسایش خاک‌ها و کاهش میزان آلاینده‌های خطرناک به ویژه در شهرهای صنعتی و کویری می‌باشد. کاشت گیاهان در اقلیم‌های کویری، در درجه اول وابسته به میزان در دسترس بودن آب بوده و در اغلب شهرهای بزرگ این مناطق، کمبود آب، عامل اصلی محدودکننده توسعه فضای سبز می‌باشد. مساله شوری خاک نیز معضل دیگری در کشت و نگهداری گیاهان در مناطق گرم و خشک است. گیاهان بومی به دلیل سازگاری بالا با شرایط اقلیمی منطقه و در نتیجه هزینه‌های پایین حفظ و نگهداری، گزینه‌ای مطلوب در ایجاد یک فضای سبز پایدار هستند. از سوی دیگر، استفاده صرف از گیاهان بومی در فضای سبز مناطق خشک و نیمه‌خشک، تا حد زیادی منظر شهری را به یک محیط شبه‌بیابانی تبدیل نموده که ترجیحات زیباشناسی بسیار کمی برای شهروندان دارد. همچنین در این نوع اقلیم، بسیاری از گونه‌های بومی به دلیل حفظ بقا و ادامه نسل، طول دوره رشد و گلدهی کوتاهی داشته و ممکن است در مواقعی از سال، از محیط حذف شوند که در این راستا، کشت فضای سبز مخلوط که ترکیبی از گونه‌های بومی مقاوم به خشکی همراه با سایر گونه‌های دارای ترجیح بصری مناسب است، توصیه می‌شود. در این مقاله، به مرور نتایج برخی از پژوهش‌های مهم در زمینه معرفی و کاربرد گیاهان مقاوم به شرایط اقلیمی مناطق خشک و نیمه‌خشک، با تاکید بر میزان نیاز آبی و میزان تحمل به شوری در آن‌ها پرداخته شده است.
کلیدواژه ها
فضای سبز، اقلیم گرم و خشک، شوری، نیاز آبی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر