استفاده از گیاهان دارویی در احداث باغ و فضای سبز مناطق خشک |
کد مقاله : 1124-GREENSPACE |
نویسندگان |
سعید دوازده امامی *1، لیلی صفایی2 1دانشیار پژوهش مرکز تحقیقات کشاورزی اصفهان 2مربی پژوهش مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان |
چکیده مقاله |
در ادوار گذشته در کنار توجه به تفرج روح و زیبایی، جنبه دارویی و اقتصادی کشت گیاهان در فضای سبز و باغها مدنظر بوده و در همة آنها از باغ معلق بابل مربوط به سالهای قبل از میلاد مسیح تا پردیسهای ایرانی مربوط به قرن پنجم میلادی ضمن رعایت جنبههای زینتی و هنری گیاهان کاشته شده، مصارف خوراکی، دارویی، صنعتی، دفع آفات و مانند آن مورد توجه جدی بوده است و در چار چوب سنت و اصول، هیچ چیز بیمورد و یا تنها برای زیبایی وجود نداشته بلکه آنچه مفید و لازم بوده زیبا عرضه شده است. در این بررسی ضمن مرور منابع قدیمی مربوط به احداث باغ در مناطق شور و خشک گزارشی از تحقیقات انجام شده توسط نگارنده و همکاران با موضوع گیاهان دارویی متحمل به خشکی و شوری در دهه اخیر ارایه شده است. بر اساس نتایج حاصل، از جمله گیاهان دارویی که در احداث باغهای عمومی در ایران مورد استفاده قرار گرفته اند اقاقیا، بیدمشک، خرزهره، زوفا، سنجد تلخ، ریش بز، بابونه، گل انگشتانه، زرشک، ختمی، گل ساعتی، گل سرخ، گاوزبان، همیشه بهار، گلرنگ و زعفران و مانند آنها بوده است. و گیاهانی مانند مرزه خوزستانی، مرزه رشینگری، مرزه بختیاری، کاکوتی چند ساله، برازمبل، درختچه مسواک و زرشک قابلیت استفاده در فضای سبز مناطق خشک را دارا هستند و در نهضت کاشت یک میلیارد نهال می توانند جایگاه ویژه داشته باشند. |
کلیدواژه ها |
گونه های بومی، گیاهان دارویی، خشکی، شوری |
وضعیت: پذیرفته شده |