| گونه‌های گیاهی مقام به خشک منظرسازی (xeriscape) در فضاهای سبز شهری با تأکید بر شهرهای تهران، زاهدان و سنندج |
| کد مقاله : 1151-GREENSPACE |
| نویسندگان |
|
سید رامین نقشبندی * خیر |
| چکیده مقاله |
| انسان به‌طور طبیعی علاقه‌مند به مشاهده زیستگاه‌های طبیعی و زیبا در سیمای سرزمین می‌باشد. بخش اعظم ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی و قرارگیری در کمربند خشک نیمکره شمالی، دارای اقلیم خشک و نیمه‌خشک است. فضای سبز در مناطق خشک متناسب با گسترش آن نیاز به آب بیشتری دارد. باید دانش طراحی منظر فضای سبز در شهرها به سمتی پیش برود که با حداقل مصرف آب، حداکثر میزان فضای سبز را ایجاد نماید؛ بنابراین، مفهومی از طراحی منظر سازگار با مناطق خشک نیمه‌خشک عنوان رویکرد خشک منظرسازی می‌تواند بدون آسیب رساندن به کیفیت زیبایی محیط مصرف آب را تا 50 درصد کاهش دهد. با توجه به نقش اساسی حیاتی گیاهان در رویکرد خشک منظرسازی انتخاب گیاهان مناسب بسیار مهم است بنابراین شناخت گیاهان بومی سازگار هر منطقه به علت سازگاری آن‌ها با شرایط محیطی منطقه ضروری به نظر می‌رسد زیرا این گیاهان به آبیاری، کمتری نیاز دارند لازم است با بررسی شرایط اقلیمی و مطالعه‌ی گونه‌های گیاهی، گونه‌هایی که به شرایط محیط موردنظر و تنش خشکی مقاوم‌تر هستند انتخاب شوند و با احداث فضاهای سبزی که از حداقل منابع آبی استفاده می‌کنند، کمک شایانی به مدیریت بحران آب نماید. استفاده از گونه‌هایی که سازگار و مقاوم به شرایط کم‌آبی هستند و کاشت صحیح آن‌ها باعث می‌شود از هدر رفت سرمایه‌های اولیه‌ای که برای احداث پارک‌ها و ایجاد فضاهای سبز شهری با استفاده از گونه‌های حساس با نیاز آبی بالا استفاده می‌شود، جلوگیری نموده تا فضای سبزی زیبا با حداقل سرمایه داشته باشیم. |
| کلیدواژه ها |
| خشک منظرسازی، فضای سبز شهری، گونه‌های گیاهی |
| وضعیت: پذیرفته شده |
