| افزایش تاب‌آوری محیط زیست شهری با زیرساخت‌های سبز در شهر اسفنجی با رویکرد توسعه کم اثر(LID) |
| کد مقاله : 1184-GREENSPACE |
| نویسندگان |
|
بهروز جانی پور *1، زهرا امینی فرد2 1عضو هیات علمی دانشگاه تهران 2دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی فضای سبز، گروه مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، |
| چکیده مقاله |
| تاب آوری یکی از مفاهیم نوین در ادبیات پایداری می‌باشد و مفهموم جدیدی از ارتباط انسان و محیط را بیان می‌کند. هر چند اجتناب از بحران ممکن نیست اما با طراحی مناسب می‌توان از صدمات حاصل از بحران‌ها کاست. لذا بررسی تاب آوری شهری یکی از موارد حیاتی برای آمادگی شهر در برابر بلایای طبیعی و انسان ساخت است. با افزایش میزان تاب آوری شهرها می‌توان خسارات ناشی از مخاطرات را به حداقل ممکن رساند. زیرساخت‌های سبز یکی از مطمئن‌ترین روش‌های افزایش تاب‌آوری شهری به حساب می‌آید که به خودی خود دارای سیاست‌های متعددی می‌باشد. یکی از این سیاست‌ها، شهر اسفنجی است. شهرهای اسفنجی به طور کلی شهرهایی با نفوذپذیری بیشتر و در نتیجه با تاب‌آوری بیشتر هستند. به همین منظور در سال 2013 برای اولین بار اصطلاح شهر اسفنجی در کنفرانس‌های بین‌المللی آورده شد و سرانجام در سال 2015، جمعا 16 شهر در کشورچین به عنوان شهر اسفنجی آزمایشی انتخاب و فرآیند ساخت شهرهای اسفنجی آغاز شد. هدف این مقاله معرفی روش‌های این سیاست جهت کاهش خسارات ناشی از مخاطرات طبیعی به منظور به کارگیری در شرایط مشابه در شهرهای مناطق خشک و کم باران ایران است. |
| کلیدواژه ها |
| بحران‌های زیست محیطی، مخاطرات طبیعی، توسعه پایدار |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
