| مروری بر کشت گونه کهور پاکستانی (Prosopis juliflora (sw.) DC.) در مناطق خشک ایران |
| کد مقاله : 1186-GREENSPACE |
| نویسندگان |
|
یوسف عسکری *1، کورش بهنام فر2 1عضو هیات علمی بخش تحقیقات جنگلها، مراتع و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کهگیلویه و بویراحمد، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، یاسوج، ایران 2استادیار، بخش تحقیقات جنگلها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران |
| چکیده مقاله |
| کهور پاکستانی (Prosopis juliflora (Sw.) DC) بومی آمریکای جنوبی (مکزیک) است و از آنجا در پنج قاره و جزایر واقع در اقیانوسها منتقل، معرفی و کاشته شده استکهور در دنیا دارای ٤٥ گونه است که اغلب بومی آمریکا هستند. ویژگی مهم بوم شناختی گونه‌‌های این جنس، سازگاری با شرایط گرم و خشک است. نواحی شمال و جنوب آمریکا، نواحی خشک و نیمه خشک آفریقا و آسیا عرصه پراکنش طبیعی این گیاهان می‌‌باشند. . بیش از 50 سال است که در بخش جنوبی تا جنوب غربی و جنوب شرقی ایران معرفی و کاشته شده است. مطالعات متفاوتی راجع به اثر این گونه بر محیط زیست و پوشش گیاهی مناطق مورد کاشت در کشور به نگارش درآمده است که حاوی مطالب جالب و تا حدودی متناقض می‌باشد. عده‌ای از پژوهشگران از گونه کهور به عنوان گونه درختی مهاجم در کشور نام برده‌اند و عده‌ای آن‌را گونه‌ای مفید و ضروری برای اکوسیستم گرم و خشک معرفی کرده‌اند. مطابق با مشاهده نگارندگان و مطالعات صورت گرفته، در بعضی از رویشگاه‌ها این گونه رفتار تهاجمی نشان داده که به نظر می‌رسد دلیل عمده آن عدم مکان‌یابی درست برای کشت و عدم توجه به زمان ریزش بذر و رطوبت منطقه بوده است و در سایر رویشگاه‌ها کشت آن در زمینه حفظ پوشش گیاهی، تعلیف دام، فرسایش خاک و غیره مفید و قابل توجه بوده است. بنابراین ضرورت دارد در زمینه کشت این گونه در مناطق جدید، تمامی ابعاد علمی و فنی از جمله جامعه شناسی گیاهی منطقه توسط متخصصین مربوطه بررسی و راهکارهای مناسب ارائه گردد. |
| کلیدواژه ها |
| اکوسیستم، پوشش گیاهی، رشد سریع، کهور، گرم و خشک |
| وضعیت: پذیرفته شده |
