معرفی برخی از گیاهان ماسه دوست بومی در طراحی فضای سبز شهرهای بیابانی |
کد مقاله : 1026-GREENSPACE (R1) |
نویسندگان |
گلنوش سوارتندرو *1، علی سلیمی2، مهدیه شاکر3 1دانشکده منابع طبیعی تهران 2فارغ التحصیل دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران 3دانشجوی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران |
چکیده مقاله |
قرارگیری ایران در کمربند خشک دنیا، باعث شده 22 استان کشور در شرایط بیابانی به سر ببرد. در این استانها بارندگی بسیار کم و پوشش گیاهی پراکنده است که سبب ایجاد پدیده مخرب فرسایش بادی شده است. این پدیده میتواند منجر به تعطیلی مدارس، لغو پرواز هواپیماها، اخلال در عملکرد نیروگاههای برق، کاهش منابع آب، اختلال در سیگنالهای تلویزیونی و افزایش تعداد مراجعات به کلینیکها به دلیل مشکلات تنفسی میگردد و خطر بزرگی برای کشاورزی، جادهها، راهآهنها و سامانههای ارتباطات و مواصلاتی بوجود میآورد. به منظور کنترل فرسایش بادی، راهکارهای مختلفی مطرح شده است. از جمله آن، استفاده از روشهای بیولوژیک مانند بادشکنها است. انتخاب گونه گیاهی سازگار در طراحی بادشکن زنده به شیوهای که بهترین عملکرد را در کاهش سرعت باد داشته باشد، از اهمیت زیادی برخوردار است. به رغم محدودیتهای طبیعی حاکم بر ماسهزارها و گرد و غبارهای ناشی از آن گونههای نسبتا متنوعی به صورت پراکنده در این مناطق مستقر شدهاند، شناسایی ویژگیهای فیزیولوژیکی و فنولوژیکی آنها میتواند ما را در انتخاب نوع گونه و نحوه استقرار آنها یاری کند. با توجه به اهمیت ماسهزارها در ایجاد گرد و غبار در این پژوهش به معرفی برخی از گیاهان ماسه دوست که به عنوان بادشکن قابل استفاده است مانند شور ماسه دوست، عروس ماسهزار و ... پرداخته میشود. پیشنهاد میشود در صورت کنترل فرسایش بادی با استفاده از بادشکن زنده، منطقه مورد نظر بررسی و گیاهی که مطابق شرایط اکولوژیکی و اقلیمی منطقه باشد انتخاب شود تا عملکرد بهتری داشته باشد. |
کلیدواژه ها |
بادشکن زنده، بیابان، پوشش گیاهی، فرسایش بادی، ماسهزار |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |