| منظرپردازی کم آب بَر (Xeriscaping)؛ راهکاری بهینه برای افزایش تاب آوری فضای سبز (مطالعه موردی فضای سبز کلان شهر شیراز) |
| کد مقاله : 1032-GREENSPACE |
| نویسندگان |
|
سید جواد نقیبی * رئیس اداره مطالعات و ترویج سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهری شهرداری شیراز |
| چکیده مقاله |
| بخش عمده سرزمین ایران در منطقه خشک و نیمه خشک واقع شده است و از دیرباز نیاکان ما روش‌های مختلفی را جهت سازگاری با کم‌آبی در پیش گرفتند که با مدرنیزه شدن موارد مرتبط این روش‌های بومی و در حقیقت دانش باستانی مدیریت آب رفته رفته به فراموشی سپرده شد و دشت‌های ایران محل تاخت و تاز ادوات مدرن کشاورزی، استحصال و توزیع و مصرف آب قرار گرفت و گویا فراموش شد که این سرزمین ذاتاً در محلی واقع شده که مدیریت ویژه آب را می‌طلبد. خشک منظری یا منظرپردازی کم آب‌بر از جمله روش‌هایی است که در دهه‌های اخیر در ادبیات فضای سبز شهری وارد شده است و در حقیقت تلفیقی است از ساز وکارهایی که منجر به استفاده بهینه از منابع آب می‌گردد. مطالعه حاضر در محدوده آبخیز شهری شیراز به مساحت 41133 هکتار انجام شده و هدف اصلی آن امکان‌سنجی اجرای روش منظرپردازی کم آب‌بر در فضای سبز شهری شیراز و اثر اجرای بهینه آن بر صرفه‌جویی در منابع آب مصرفی بوده است. نتایج نشان داد منظرپردازی کم آب‌بر در فضای سبز شیراز قابل اجرا می‌باشد و در صورت اجرا در یک بازه چهار ساله می‌توان به صرفه‌جویی 4/3 ملیون متر مکعبی در مصرف آب دست یافت. |
| کلیدواژه ها |
| منظرپردازی کم آب‌بر، تاب آوری، سازگاری با کم آبی، فضای سبز شهری |
| وضعیت: پذیرفته شده |
