| ایجاد پارکهای خودگردان در مناطق خشک و کویری- به عنوان طرحی جدید |
| کد مقاله : 1047-GREENSPACE |
| نویسندگان |
|
کمال ایمانیان نجف ابادی *1، کاظم کمالی2 1کارمند 2دانشیارگروه مدیریت مناطق خشک و بیابانی،دانشکده منابع طبیعی و کویر شناسی،دانشگاه یزد |
| چکیده مقاله |
| پارکهای خودگردان یک مجموعه آموزشی برای آموزش تجربی،یادگیری مادام‌العمر،و خودآموزی درطراحی کاشت گیاهان چند ساله می باشد.پارکهای خودگردان یک کتاب آموزنده زنده است که مجموعه ای از گیاهان دارویی یک یا چند ساله در طراحی پارک استفاده خواهدشدهدف از ایجاد چنین پارکهایی این است که با توجه به ارزش گیاهان دارویی در اقتصادکشوربه عنوان پارک درآمدزا دراختیار فارغ التحصیلان رشته های مهندسی فضای سبز یا سایررشته های مرتبط قرارگیردبدیهی است ایجاد چنین بستری علاوه بر ایجاد اشتغال برای یک کار تیمی ،می تواندبه عنوان یک مرکز آموزشی در سطوح آکادمیک و نیز یک مرکز عمومی برای افراد علاقمند به گیاهان دارویی باشد. و علاوه بر این، آگاهی از مزایای طراحی کاشت خلاقانه فضای سبز را افزایش دهد.تلاش های زیادی برای ایجاد فضاهای سبز درسراسر کشوراز جمله جنگل کاری و محوطه سازی شهری با گونه هایی با نیاز آبیاری مادام العمرانجام شده است، که نیازهای آبی زیاد برای سرسبز نگه داشتن فضای سبز موجود،همراه با کمبودآب و شوری،باعث ایجادچالش های زیست محیطی و اکولوژیکی بزرگی شده است.که ایده پارک های خودگردان به عنوان یک راهکاردرزمینه ترویج و اشاعه فرهنگ استفاده از گیاهان دارویی و معطر بومی به دلیل پتانسیل مقاوم به شوری و خشکی، به منظور ایجادفوایدچند منظوره منجمله،توسعه مناظر سبز پایدار، کاهش مصرف آب برای محوطه سازی، افزایش تاب آوری جوامع در شرایط شور و کمبود آب ،حفظ تنوع زیستی گیاهی کشورو ایجاد سوددهی اقتصادی ازاین پارک ها،خواهد شد. |
| کلیدواژه ها |
| پارک خود گردان،مناطق خشک وکویری، مقاومت به خشکی، مقاومت به شوری، گیاهان دارویی و معطر |
| وضعیت: پذیرفته شده |
