بهبود تحمل به خشکی در چمن چمانواش بلند با بکارگیری تنظیم کننده سالیسیلیک اسید و اعمال پیش تیمار تنش خشکی

کد مقاله : 1052-GREENSPACE

نویسندگان

مریم صفاری *، محمد مهدی مجیدی دانشگاه صنعتی اصفهان

چکیده مقاله

خشکی از مهمترین تنش‌های غیر زیستی است که رشد و تولید گیاهان زراعی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این پژوهش با هدف مطالعه پیامدهای بکارگیری سالیسیلیک اسید تحت تنش خشکی و رخداد پیش تیمار تنش خشکی در مقایسه با یکبار تنش خشکی بر روی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک در ژنوتیپ‌های چمانواش بلند انجام شد. برای این منظور، هشت ژنوتیپ چمانواش بلند (1MOP، 1MS1، 3MOP، 3MS1، 11MOP، 11MS1، 21MOP و 21MS1) تحت پنج سطح تنش خشکی (C، D1t1D2، D1t2D2، D2، و H2D2) به صورت تجزیه مرکب یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان داد که تنوع قابل ملاحظه‌ای در ژرم پلاسم مورد مطالعه و سطوح تنش خشکی از نظر بیشتر صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک وجود دارد. در تیمار یکبار تنش خشکی (D2) ارتفاع بوته، RWC، عملکرد علوفه، رنگدانه‌های فتوسنتزی ، فعالیت‌ آنزیم‌های کاتالاز و پراکسیداز کاهش یافته در حالیکه عملکرد علوفه در ریکاوری، محتوای پرولین، فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز در مقایسه با شاهد افزایش یافتند. محلول پاشی SA همزمان با تنش خشکی باعث افزایش RWC، ارتفاع بوته در ریکاوری و اکثر صفات فیزیولوژیک شد، در حالی که اثرات منفی بر روی عملکرد علوفه داشت. در سطوح پیش تیمار تنش خشکی (D1t1D2 و D1t2D2)، RWC و بسیاری از صفات فیزیولوژیک در مقایسه با تیمار یکبار تنش خشکی (D2) افزایش نشان دادند. نتایج PCA حاکی از برتری ژنوتیپ 11MS1 در کلیه سطوح تنش خشکی که می‌توان از آن در توسعه ارقام مصنوعی استفاده کرد.

کلیدواژه ها

خشکی، چمانواش بلند، سالیسیلیک اسید (SA)، پیش تیمار

وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه شفاهی