ارزیابی تحمل به شوری و آثار پرایمینگ در تعدیل پیامدهای شوری در چمن فسکیوی بلند

کد مقاله : 1053-GREENSPACE (R1)

نویسندگان

مریم صفاری *، محمد مهدی مجیدی دانشگاه صنعتی اصفهان

چکیده مقاله

افزایش سریع جمعیت موجب کاهش منابع آب شیرین شده و بنابراین استفاده از آب‌های با کیفیت کم و شور می‌تواند راهکاری برای آبیاری گیاهان باشد. این پژوهش با هدف مطالعه آثار پرایمینگ شوری و کاربرد سالیسیلیک اسید تحت تنش شوری در مقایسه با یکبار تنش شوری بر روی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک در ژنوتیپ‌های فسکیوی بلند انجام شد. برای این منظور، هشت ژنوتیپ فسکیوی بلند تحت پنج سطح تنش شوری (C، S1t1S2، S1t2S2، S2، و H2S2) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان داد که تنوع قابل ملاحظه‌ای در مواد ژنتیکی مورد مطالعه و سطوح تنش شوری از نظر بیشتر صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک وجود داشت. در تیمار یکبار تنش شوری (S2) ارتفاع بوته، عملکرد علوفه، رنگدانه‌های فتوسنتزی ، فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و پراکسیداز در مقایسه با شاهد کاهش داشت در حالیکه محتوای پرولین افزایش یافت. در تیمارهای پرایمینگ شوری (S1t1S2 و S1t2S2) ارتفاع بوته، عملکرد علوفه و کلیه صفات فیزیولوژیک در مقایسه با تیمار یکبار تنش دیده (S2) بهبود نشان دادند. همچنین محلول پاشی SA در زمان اعمال تنش باعث بهبود ارتفاع بوته، عملکرد علوفه، رنگدانه‌های فتوسنتزی، فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز شد. در حالی که اثرات منفی بر RWC، کلروفیل a به b، محتوای پرولین، فعالیت آنزیم پراکسیداز در مقایسه با تیمار S2 داشت. نتایج PCA حاکی از برتری ژنوتیپ‌های 11MS1 و 3MS1 در کلیه سطوح تنش شوری بود که می‌توان از آن‌ها در توسعه واریته‌های ساختگی (Synthetic variety) استفاده کرد.

کلیدواژه ها

شوری، فسکیوی بلند، پرایمینگ، سالیسیلیک اسید (SA)

وضعیت: پذیرفته شده