وی مهم ترین عامل در توقف توسعه فضای سبز را محدودیت منابع دانست و ادامه داد: تغییرات شرایط اقلیمی، محدودیت منابع آبی و گرمای زیاد در مناطق مرکزی ایران و شهرهای جنوبی، تغییر در سبک و الگوی فضای سبز را ناگزیر کرده است. 

مرادی با بیان اینکه در فضاهای سبز کشور، استفاده از چمن و گل های فصلی همراه با عنصر آب در قالب آب‌نماها جز طراحی‌های فضای سبز است، اظهار کرد: طیف وسیعی از درختان با نیاز آبی بالا همچون چنار، بید و چمن به عنوان بستر و پایه فضای سبز همواره در کشور در الگو فضاهای سبز مورد استفاده قرار گرفته است این در حالی است که امروزه بسیاری از کشورهای توسعه یافته در قاره اروپا، قاره آمریکا و برخی مناطق چین درصدد حذف برخی گیاهان مورد استفاده در فضاهای سبز برآمدند که مهم‌ترین آن چمن است ما نیز باید بپذیریم که فضای سبز می تواند چمن نداشته باشد.

این استاد دانشگاه بیان کرد: یکی از راه‌های توسعه فضای سبز در مناطق کویری با محدودیت منابع آبی، تغییر نوع گیاهان مورد استفاده در فضای سبز و حذف گیاهان با نیاز آبی بالا است. در همین راستا باید سعی کنیم ذائقه افراد را نسبت به فضای سبز تغییر دهیم؛ همواره آنچه از فضای سبز در ذهن ما بوده یک بستر چمن کاری و یکسری گیاهان فصلی است اما همین ها نیاز آبی دارند و به شدت به شرایط نامساعد اقلیمی حساس هستند.

وی ضمن تاکید بر اینکه در تغییر سبک فضای سبز اولین عنصر تغییر گیاهان است، تصریح کرد: دومین عنصر در تغییر سبک فضای سبز به تبع تغییر گیاهان مورد استفاده، تغییر شیوه‌های نگهداری است؛ باید ترکیباتی را به خاک اضافه کنیم که بتواند آب را برای استفاده گیاه در خود حفظ کند، بدون اینکه هیچ آثار مخرب محیط زیستی داشته باشد. همچون سوپر جاذب‌ها که سابقه استفاده از آن‌ها در سطح مزارع به صورت تحقیقاتی در کشور ده سال است و نتایج خوبی هم داشته است.

مرادی استفاده از آبیاری‌های زیر سطحی را مورد تاکید قرار داد و گفت: در آبیاری های سطحی بخش عمده‌ای از آب تبخیر می‌شود در حالی که آبیاری در لایه‌های زیرین خاک میزان تبخیر آب را کاهش می دهد، روشی که در گذشته با استفاده از لوله های سفالی در زیر خاک رایج بوده است؛ بنابراین در راستای استفاده بهینه از منابع آبی استفاده از آبیاری‌های زیر سطحی قطعا موثر خواهد بود.

مرادی با بیان اینکه سه عنصر در تغییر شیوه فضای سبز، تغییر نوع گیاه، تغییر سبک آبیاری و استفاده از ترکیبات موثر برای حفظ آب در خاک است، تصریح کرد: برای متخصصین فضای سبز آگاهی از الگوهای طراحی و شناخت گیاهان کافی نیست، زیرا فضای سبز بُعد روانی دارد؛ به این معنا توسعه و تغییر طراحی‌ها در فضای سبز باید به گونه ای باشد که مردم بپذیرند اگر چمن حذف شده بستر جدید هم نوعی از فضای سبز است. بنابراین بر اساس محورهای این همایش که به همت سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری قم برگزار خواهد شد می خواهیم از پیشنهادات متخصصین، دانشجویان و اهالی فندر این حوزه استفاده کنیم.

وی با اشاره به اینکه همواره هم اندیشی و تجمیع نظرات متخصصین و منتقدان مسئله بسیار خوبی است که می تواند در توسعه هر بحث علمی موثر باشد، افزود: اشتراک نظرات متخصصین حوزه فضای سبز در یک فضای علمی و نقد آن‌ها بسیار ضروری است چرا که از دل این هم اندیشی‌ها نتایجی خواهیم گرفت که نه تنها می تواند برای کل کشور کاربردی باشد بلکه برای کشورهای با مشکلات مشابه هم کاربرد داشته باشد.

مرادی یادآور شد: بحران آب، امروزه بحرانی است که تقریبا بیش از 80 درصد کشور را تحت تاثیر قرار داده است، بحران آب به شهرهای حاشیه کویر محدود نیست حتی برخی از شهرهای شمالی کشور نیز با این بحران مواجه هستند، لذا این همایش یک همایش ملی است.

وی تاکید کرد: معتقدم که بعد از برگزاری همایش ملی راهبردهای توسعه فضای سبز در شهرهای حاشیه کویر می توانیم یک همایش بین المللی داشته باشیم چرا که بحران آب به کل دنیا تحمیل می‌شود، به همین جهت بعد ملی بودن و گسترش آن در کشور ضروری و اجتناب ناپذیر است.

معاون پژوهشی دانشگاه آزاد ساوه در پایان ضمن تشکر از سازمان پارک ها و فضای سبز شهرداری قم برای برگزاری این همایش، بیان کرد: سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری سایر استان‌های کشور نیز باید نقطه نظرات خود را ارسال کنند همچنین باید نمایندگانی از دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی و شهرداری‌های کلان شهرها حتما در این همایش شرکت کنند چرا که مسئله بسیار مهمی است که می تواند نتایج سودمندی داشته باشد.